حمله ۲ نماینده تهران به دولت حسن روحانی، ظریف و برجام/ عراقچی گفت سانتریفیوژ را از نزدیک ندیدهام
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۳۲۷۵۷
آیین رونمایی از کتاب شش جلدی چالش هستهای با حضور محمود نبویان نویسنده کتاب و دبیر کمیسیون برجام در مجلس نهم، فریدون عباسی رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی، علی خضریان نماینده تهران و سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و سیدنظامالدین موسوی نماینده تهران در مجلس یازدهم، در موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیدمحمود نبویان نماینده تهران و نویسنده کتاب «چالش هستهای» در آئین رونمایی از این کتاب شش جلدی گفت: در سال ۹۲ در مجلس حضور داشتیم که دولت جدید آمد و در مذاکرات هستهای بحثهایی میشد.
ذوالنوری:اشتباهی به افزایش سن بازنشستگی رأی دادم/وظیفه نماینده چک کردن تیر چراغ برق و دادن وام ۵میلیونی نیست/بنزین یکدلاری را ۳ هزار تومان میفروشیم
واکنش منبع نزدیک به حسن روحانی درباره پرونده فساد واردات چای: در محضر ملت منتشر کنید/ چرا رئیس وقت سازمان بازرسی گزارشی به مقامات نداد؟
وی با بیان اینکه رشته تحصیلی ام فلسفه است، گفت: دوستان اهل فلسفه بر روی تمام واژهها دقت خاصی دارند و اینکه معنای لغوی و معنای اصطلاحی هر واژه چیست. در بحث تحریمها از بیدقتی در واژهها کلاه گشادی به سر ما رفت. در همان اولین جمله برجام آمده است که ما تمام تحریمهای آمریکا و تحریمهای شورای امنیت را «Lift» میکنیم حالا Lift چه معنایی دارد؟
نبویان توضیح داد: طبق قانون، توافقات باید به زبان دو طرف ترجمه شود اما چون دوستان عجله داشتند در داخل کشور ترجمه کردند و «Lift» به «لغو» ترجمه شد. صفحه اول را که میخوانیم میبینیم خیلی خوب است اما چند صفحه بعد آمده که آمریکا میگوید من تحریم خودم را لغو نمیکنم. خانم شرمن هم همین نکته را بیان کرد که اشتباه گروه مذاکرهکننده همین بود. حالا من در اینجا «Lift» را معنا میکنم. «Lift» به معنای برداشتن یک شیء است. برداشتن، چند مصداق دارد. تحریم را به صورت لغو، تعلیق یا تحریم به صورت توقف ۱۲۰ روزه برداشته شود.
وی ادامه داد: این ترجمه میشود و در داخل ایران به کل مسئولین مملکت هم ارائه داده میشود. باید معنای لغوی و اصطلاحی واژهها فهمیده میشد. برای نوشتن کتاب از حضور اساتید زیادی بهره بردم. اساسنامه آژانس بینالمللی و رآکتور چیست؟ کتابهای مختلف را دیدم تا بر موضوع اشراف داشته باشم.
نماینده تهران یادآور شد: یک بار از عراقچی به عنوان یکی از مذاکرهکنندگان مهم پرسیدم، آیا سانتریفیوژ را از نزدیک دیدهای؟ او گفت که یک بار هم ندیدم. از این پاسخ اینگونه برداشت میشود که انگار دوستان برای کار عجله داشتند.
وی افزود: انرژی هستهای از سال ۹۲ وارد کار شد. توافق ژنو در سوم آذرماه ۹۲ و توافق لوزان در ۱۳ فروردین ۹۴ رخ داد. برجام هم در تاریخ ۲۳ تیرماه ۹۴ بود. اصل مذاکرات هستهای در دو دوره از ۸۲ تا ۹۴ ادامه داشت که روحانی و ظریف در دو دوره حضور داشتند. تمام این دورهها را بررسی کردم و عناوینی هم برای آن در نظر گرفتم. نوشتن این شش جلد کتاب ۱۰ سال طول کشید. ۱۵ جلسه نشست با آقای عراقچی داشتم تا مراد از متن را دقیق بیان کنم. با آقایان صالحی و ظریف نیز نشستهایی داشتم و با کمک متخصصین کتاب نوشته شد تا پروژه محور باشد.
نویسنده کتاب «چالش هستهای» بیان کرد: از سال ۶۸ دوباره پیگیری مسائل هستهای آغاز میشود. از سال ۸۲ با مصاحبه منافقین به قولی مسائل هستهای فاش میشود. ۸۲ تا ۸۴ ابتدای مذاکرات است. از ابتدا دبیر شورای عالی امنیت ملی همیشه مسئول مذاکرات بود که در اینجا آقای روحانی و آقای ظریف عهدهدار مسئولیت بودند. اسامی تیم مذاکرهکننده در کتاب ذکر شده است. خروجی چه شد؟ خودشان گفتهاند ما بیش از آنچه که آنها گفتند تحقیق کردیم و نظارتهای بیسابقه قبول کردیم اما چیزی را به دست ملت ایران ندادیم. این حالت طبیعی است چون وقتی عقبنشینی اتفاق میافتد دشمن جلو میآید.
نبویان در ادامه گفت: در سال ۸۴ تا ۸۶ دبیر شورای امنیت ملی آقای علی لاریجانی بود. سال ۸۶ تا ۹۲ سعید جلیلی و از سال ۹۲ پرونده از دست شورای امنیت ملی گرفته میشود و فقط به دست وزارت خارجه میدهند که آقای ظریف مسئول آن بود. زیر نظر دبیر شورای امنیت ملی تمام ابعاد کار قابل بررسی بود اما بعد از آن چنین امکانی وجود نداشت. در ۱۳ فروردین مقام معظم رهبری فرمودند مسئولین حق ندارند حق دسترسی و نظارت به اماکن نظامی را بدهند اما در بند ۷۴ تا ۷۸، روحانی و ظریف اجازه دسترسی به تمام اماکن هستهای و نظامی را دادند. دهقان، وزیر دفاع در خصوص این حق دسترسی گفت که اینها یک ثانیه با من مشورت نکردند.
وی افزود: ریشه مسائل در کجاست؟ ما عضو ان پی تی هستیم. ماده ۴ ان پی تی میگوید هر کشور عضو ان پی تی این حق غیرقابل انکار تحقیق، توسعه، تولید و استفاده از انرژی هستهای را بدون هیچ قیدی دارد و تنها شرط این است که صلحآمیز باشد. اما سال ۹۴ حق هستهای از ملت ایران سلب شد و برخی از محدودیتها ابدی است. آمریکا و دنیا اعلام کردند همه دنیا میتوانند از انرژی هستهای استفاده کنند اما ایران یک استثنا است؛ آقایان هم پذیرفتند که استثنایی هستند. این بزرگترین تحقیری است که در مورد ملت ایران اعمال شد. ما مستثنی نیستیم بلکه مثل دیگران هستیم. حقوق ملت ایران باید احیا شود.
نبویان بیان کرد: ما آنچه که از ائمه (ع) داریم این است اگر روایت را درست روایت نکنیم، عدهای دیگر روایت خواهند کرد پس لازم است که ما برای آیندگان درست روایت کنیم. توافق برجام مایه عبرت برای آیندگان است. انشاءالله با عبرت از آن بتوان منافع ملت ایران را در توافقهای بعدی تامین کرد.
وی همچنین گفت: «برجام آئینه عبرت» کتاب مختصر و مفید دیگری است که ۱۳ نکته از موارد مهم برجام در آن ذکر شده است و در دست چاپ قرار دارد.
عباسی: در مذاکرات هسته ای پنهان کاری وجود داشتدر ادامه این آئین رونمایی، فریدون عباسی نماینده کازرون و رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی گفت: بحث مستندسازی در هر موضوعی یک مورد اساسی است و باید مورد پروژهای در جریان، ثبت شود. فرقی نمیکند که این پروژه فنی یا علوم انسانی باشد. مذاکرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر کدام نیاز به فرهنگسازی دارد. پروژه هستهای کار ارزشمند و شامل بخشهای مختلف است که قبل از پیروزی انقلاب شروع شده است. این کار با رژیمی شروع شد که از نظر فکری با رژیم ما متفاوت بود.
عباسی بیان کرد: دقت کنید اگر زمان بگذرد، ممکن است حقیقت به گونهای دیگر بیان شود. مستندسازی اهمیت بسیاری دارد. سریالی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی و با پول همین مردم ساخته شد که ترورهای انجام شده را ساختگی نشان داد حتی برخی در مطبوعات ترور ساختگی را پخش میکنند. سریالی هم در مورد شهید شهریاری ساخته شد اما نزدیکان این شهید حذف شدند و فیلم در جهت برجام هدایت شد. فیلم به گونه برجامی ساخته شد. جعلیات در عصر خودمان دارد کار میکند. حتی مطبوعات و سایت تشکیل دادند تا کار خودشان را پیش ببرند.
خضریان: هیچ یک از خطوط قرمز رهبری در مورد رفع تحریمها رعایت نشده استعلی خضریان نماینده تهران نیز با بیان اینکه دولت حسن روحانی برای حل مشکلات کشور، مذاکره برای رفع تحریمها را به عنوان راهبرد اصلی کشور انتخاب کرد، افزود: فرای مشکلات ذاتی این راهبرد، آقای ظریف به عنوان مسئول اصلی مذاکرات نیز با ضعفهای کارشناسی که در طول مذاکرات از خود نشان داد، نقش مهمی در ضعف توافق برجام و سوءستفاده دشمن از آن داشت.
وی افزود: اظهارات آقای ظریف در طول مذاکرات هستهای و پس از آن ویترینی از تناقضات در اظهارات و اقدامات را نشان میدهد که برخی از موارد اصلی آن را به طور خلاصه مرور خواهم کرد.
خضریان با بیان اینکه عدم تسلط به متن برجام در مورد بازگشتپذیری تحریمها، یکی دیگر از ضعفهای مسؤل تیم مذاکرهکننده بوده است، گفت: عدم تسلط آقای ظریف بر متن برجام در زمینه برگشتپذیری تحریمها باعث شد تا ایشان در ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ گفت که «در صورت بازگشتپذیری، توافقات باقی خواهد ماند و کسی نمیتواند مانع آن شود.» این درحالی بود که براساس بند ۳۷ برجام، در صورت بازگشت تحریمها تنها توافقاتی باقی خواهند ماند که شامل تحریمهای شورای امنیت باشند و این موضوع شامل تحریمهای اروپا و آمریکا نمیشود. به همین دلیل هم پس از خروج آمریکا از برجام، علیرغم اینکه تحریمهای شورای امنیت مجددا اعمال نشد و برخلاف ادعای وزیر سابق امور خارجه توافقات باقی نماندند.
رئیس کمیته، سیاسی، نظامی و امنیتی کمیسیون اصل نود با تاکید بر عدم تسلط ظریف به متن برجام در حوزه رفع تحریمها، گفت: یکی دیگر از موضوعاتی که باعث زیان به کشور شد، آقای ظریف در سال ۱۳۹۴ و در کمیسیون برجام گفته بود «از روز اجرای توافق، اجرای کل تحریمهای ایالات متحده متوقف خواهد شد.» این در حالی است که علاوه بر باقی ماندن تحریمهای اولیه و یا تحریم مهمی همچون محدودیت استفاده از چرخه دلار در برجام، براساس پانوشت ۱۴ و ۱۶ پیوست دوم برجام، تحریمهای آمریکا صرفا برای افراد خارج شده از لیست تحریم متوقف میشد و افراد باقیمانده در لیست تحریم همچنان شامل تحریم بودند و مؤسسات مالی دنیا در صورت انجام تراکنش مستقیم یا غیرمستقیم با آنها شامل جریمه محرومیت از نظام مالی آمریکا میشدند. همین موضوع باعث شد در طول اجرای توافق بانکهای بزرگ دنیا با ایران کار نکنند. موضوعی که در گزارش سوم وزارت خارجه در اجرای برجام نیز به آن اشاره شده بود.
خضریان عدم رعایت خطوط قرمز رهبری را یکی دیگر از موضوعات مهم قابل بررسی دانست و گفت: آقای ظریف در طول مذاکرات مدعی شده بود که خطوط قرمز رهبری در مذاکرات رعایت شده است. این درحالی است که خود رهبر انقلاب تأکید کردند که دکتر ظریف بیان کردند که برخی خطوط قرمز رعایت نشده است. علاوه بر این بررسیهای کارشناسی نیز نشان میدهد که هیچ یک از خطوط قرمز رهبری در مورد رفع تحریمها رعایت نشده که باعث ضرر و زیان به مردم شده است.
نماینده تهران در مجلس ادامه داد: تناقض در مورد اثر تحریمها بر فروش نفت باعث شد تا آقای ظریف پس از رسیدن به توافق برجام برای توجیه اقدام خود، ادعا کند که اگر توافق ژنو یا برجام نبود فروش نفت ایران صفر میشد. موضوعی که نه تنها با آمارهای بینالمللی حتی آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا سازگاری نداشت بلکه بعدها و پس از بازگشت همان تحریمها در ادعایی کاملاً مخالف با ادعای قبل خود در آبان سال ۱۳۹۷ گفت «آمریکا نمیتواند صادرات نفت ایران را به صفر برساند.». این تناقض در گفتار دکتر ظریف نشان میدهد که ایشان برای پیشبرد نگاه خود و توجیه برجام، چگونه دست به تحریف حقایق و همچنین خالی کردن دست ایران در مذاکرات زده است.
خضریان با انتقاد از عدم توجه تیم مذاکرهکننده به زمان بازگشت پذیری ایران، گفت: آقای ظریف پس از نهایی شدن متن توافق برجام در مرداد ۱۳۹۴ گفت که «میگویند اثر بازگشت تحریمهای آنها یکشبه است که نیست و به سالها زمان نیاز دارد، اثر بازگشت ما میتواند زودتر باشد، زیرا اگر نقض عهد کنند کار ما با پیچ و مهرههاست.» این اظهارات در حالی انجام شد، که برخلاف ادعای ایشان تنها چند روز پس از خروج آمریکا از اعلام برجام در اردیبهشت سال ۱۳۹۷، تمامی شرکتهای اروپایی اعلام کردند توافقات خود با ایران را نیمهکاره رها میکنند و تنها چند ماه پس از اعلام خروج آمریکا از برجام و پیش از اینکه موعد قانونی خروج آمریکا از برجام و اعمال مجدد تحریمها فرا برسد، اروپاییها خرید نفت خود از ایران را صفر کردند.
سخنگوی کمیسیون اصل نود مجلس با بیان این که موضوعات و اظهارات متناقض در جلسات رسمی از سوی آقای ظریف نباید صرفاً در سطح یک انتقاد و گفت وگوی سیاسی باقی بماند، گفت: بازخوانی تجربه اعتماد به غرب و مسیر مذاکرات که مورد تأکید مقام معظم رهبری نیز بوده است، باعث میشود تا مسیر اشتباه گذشته تکرار نشود. البته لازم است با توجه به خسارات وارد شده به کشور این موضوع در یک محکمه قضایی نیز به صورت عادلانه رسیدگی شود. در همین راستا این موضوعات به صورت مستند با رئیس محترم مجلس شورای اسلامی و کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس مطرح شده است و همچنین با طرح شکایت از آقای دکتر ظریف در کمیسیون اصل نود مجلس، امیدوارم این موضوع پس از اتمام بررسی در ماههای باقیمانده از مجلس یازدهم، جهت رسیدگی به دستگاه قضایی ارجاع شود.
۲۱۹۲۱۵
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1844985منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: محمدجواد ظریف برجام توافق هسته ای ایران حسن روحانی سیدعباس عراقچی مجلس یازدهم خطوط قرمز رهبری مذاکرات هسته ای خروج آمریکا نماینده تهران مذاکره کننده رفع تحریم ها شورای امنیت توافق برجام کمیسیون اصل ملت ایران آقای ظریف امنیت ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۳۲۷۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصمیم عربها درمورد تهران و تل آویو چیست؟
فارن افرز در مطلبی به قلم دالیا داسا کایه و سنم وکیل نوشت: زمانی که ایران در روز ۱۳ آوریل بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد روانه اسرائیل کرد، اردن به دفع این حمله کمک نمود. گزارشهای رسانهای اولیه نشان داد که چند دولت دیگر عربی نیز در دفاع از آسمان اسرائیل مشارکت داشته اند؛ اما این اقدامات بعدا تکذیب شد. با این وجود، شماری از رهبران اسرائیلی و برخی ناظران در واشنگتن این اقدامات را به عنوان نشانهای از یک تغییر جهت مهم تعبیر کردند.
به گزارش انتخاب، استدلال آنها این بود که در صورت تداوم تشدید تنش با ایران این دولتها طرف اسرائیل را میگرفتند. سپهبد هرزی هالوی، رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل اعلام کرده که حمله ایران «فرصتهای جدیدی برای همکاریها در خاورمیانه ایجاد کرده است.» انستیتوی مطالعات امنیت ملی که اندیشکدهای اسرائیلی است هم اعلام کرده که «ائتلاف منطقهای و بین المللی که در دفع حملات ایران به اسرائیل مشارکت داشت پتانسیل ایجاد یک اتحاد منطقهای علیه ایران را نشان داد.»
پس از آنکه اسرائیل به شکلی محدود به حمله ایران پاسخ داد، دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست نوشت که اسرائیل «مانند رهبر یک ائتلاف منطقهای علیه ایران عمل کرد.» وی در ادامه اظهار داشت، اسرائیل با واکنشی محدود «ظاهرا در حال بررسی منافع متحدان خود در این ائتلاف یعنی عربستان، امارات و اردن بوده است که همگی کمکهای بی سر و صدایی در جریان حمله هفته گذشته کرده بودند.» به نظر این تحلیلگر مسائل منطقه، این اقدام نشان از یک "تغییر پارادایم برای اسرائیل" دارد که "شکل جدیدی" به خاورمیانه خواهد بخشید.
اما این ارزیابیها ناشی از ذوق زدگی بیش از حد به نظر میرسد و نمیتواند پیچیدگی چالشهای منطقه را به تصویر بکشد. مطمئنا با توجه به ماهیت بی سابقه تبادل آتش صورت گرفته بین ایران و اسرائیل در ماه آوریل، استراتژی آینده اسرائیل علیه ایران ممکن است ملاحظات منطقهای را بیش از پیش مد نظر قرار دهد. اما واقعیتهای منطقه که مانع از همکاریها بین اعراب و اسرائیل میشود تغییر چندانی نکرده است. حتی قبل از حمله ۷ اکتبر حماس و جنگ متعاقب آن در غزه، دولتهای عربی که توافقات ابراهیم را امضا کرده و به عادی سازی روابط با اسرائیل تن داده بودند، از حمایتهای نتانیاهو از توسعه شهرکهای اسرائیلی در کرانه باختری و بی تفاوتی وی در قبال تلاشهای وزرای دست راستی اش برای تضعیف وضعیت موجود در بیت المقدس ناامید شده بودند. مجموعه حملات شهرکت نشینان اسرائیل علیه فلسطینیان در شهرهای کرانه باختری در بهار ۲۰۲۳ این تنشهای منطقهای را بیش از پیش شعله ور ساخت. پس از آنکه ارتش اسرائیل در ماه اکتبر عملیات نظامی خود در غزه را آغاز کرد موجب به راه افتادن موجی از اعتراضات در خاورمیانه شد، رهبران عربی بیش از پیش علاقه خود به جانبداری علنی از اسرائیل را از دست دادند، زیرا مطلع بودند که این همکاری علیه میتواند به مشروعیت آنها در داخل لطمه بزند.
هیچ بخشی از پاسخ چند کشور عربی به این دور از منازعات بین ایران و اسرائیل نشان نمیدهد که این مواضع تغییر قابل توجهی را شاهد بوده است. آن گروه از دولتهایی که اسرائیل از آنها به عنوان "اتحاد سنی" یاد میکند، در واقع به دنبال برقراری توازن در روابطشان با ایران و اسرائیل، صیانت از اقتصاد و امنیت خود و بیش از همه جلوگیری از بروز یک جنگ منطقهای هستند. اولویت آنها احتمالا همچنان پایان دادن به جنگ ویرانبار غزه و نه تقابل با ایران خواهد بود. با این حال در حالی که تنشها بین ایران و اسرائیل رو به افزایش است، اشتیاق دولتهای عربی برای سرعت بخشیدن به یکپارچگی منطقهای با اسرائیل بیش از هر زمان دیگری بستگی به تمایل اسرائیل به پذیرش یک دولت فلسطینی دارد.
پیش از حمله ۱۳ آوریل اسرائیل، عربستان و امارات اطلاعاتی را در خصوص حملهای قریب الوقوع با ایالات متحده تبادل کردند. مرکز فرماندهی آمریکا سپس از این اطلاعات برای هماهنگی پاسخ خود با اسرائیل و سایر شرکایش استفاده کرد. اردن به هواپیماهای ایالات متحده و بریتانیا اجازه داد تا وارد حریم هوایی این کشور شده و پهپادها و موشکهای ایرانی را دفع نمایند. گزارشهای رسانهای اولیه به ویژه در ایالات متحده و اسرائیل تاکید داشتند که یک تلاش گسترده منطقهای موجب خنثی شدن حمله ایران گشته است.
اما خیلی زود روشن شد که نقش اعراب در دفع حمله ایران محدود بوده است. هم عربستان و هم امارات صراحتا هرگونه مشارکت نظامی مستقیم در دفاع از اسرائیل را رد کرده اند. مقامهای اردنی نیز اظهار داشته اند که این مشارکت برای حفاظت از منافعشان ضروری بوده است. ملک عبدالله دوم تاکید کرده که کشورش برای کمک به اسرائیل اقدام نکرده است.
تلاشهایی که دولتهای عربی برای مقابله با ایران انجام دادند، تقریبا مطمئنا ناشی از تمایل آنها برای حفظ روابطشان با ایالات متحده بوده نه نزدیکتر کردن خودشان به اسرائیل. از زمانی که اسرائیل حمله به غزه را آغاز کرده، رهبران عربی از اینکه جو بایدن توفیق چندانی در محدود کردن اقدامات اسرائیل نداشته غافلگیر شده اند. اما آنها همچنان به دنبال تعمیق همکاریهای خود با واشنگتن هستند. آنها منبع جایگزینی برای امنیتی که آمریکا برایشان فراهم میکند نمیبینند.
دولتهای عربی به ویژه دولتهای حاشیه خلیج فارس از تلاشهای اسرائیل برای تضعیف توانمندیهای نیروهای نیابتی ایران استقبال میکنند. اما آنها به احتمال زیاد مخالف هرگونه حمله مستقیم به ایران خواهند بود که میتواند منطقه را که هم اکنون نیز چشم انداز اقتصادی شکنندهای دارد بی ثبات نماید و یا منجر به حمله متقابل ایران در منطقه شود. هرچند منقعت دولتهای عربی در حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن نهفته است، اما آنها نمیخواهند به بلوکی بپیوندند که به صراحت علیه ایران و حامیان جهانی اش نظیر روسیه کار میکند. آنها ترجیح میدهند موازنهای بین روابط مختلف منطقهای و جهانی خود برقرار نمایند، نه اینکه پلهای پشت سرشان را خراب کنند.
اما به رغم این محدودیت ها، دولتهای عربی میتوانند نقشی تعیین کننده در جلوگیری از افزایش بیشتر تنش بین ایران و اسرائیل ایفا کنند. تقویت خطوط ارتباطی بین دو کشور و برقراری تماسهایی برای مدیریت بحران حیاتیتر از گذشته است. کشورهای عربیای که با هر دو طرف رابطه دارند میتوانند از این روابط برای تشویق به خویشتن داری و کمک به ارسال پیامها بین طرفین استفاده کنند و برای جلوگیری از جنگ و یا کاهش آسیبها در صورت شروع منازعه تلاش نمایند. در بلندمدت برای برقراری ثبات در منطقه، کشورهای خاورمیانه باید چهارچوب خودشان را برای گفتگوهای منظمی که مسیر را برای مشارکت هم طرف ایرانی و هم طرف اسرائیلی باز میکند ایجاد نمایند. رویارویی اخیر ایران و اسرائیل که دو طرف را به آستانه یک جنگ کامل رساند، نشان دهنده میزان فوریت و ضرورت برقراری چنین دیالوگهایی بود.
اما جهان باید انتظارات خود برای برقراری روابط نزدیکتر بین اعراب و اسرائیل را واقع بینانهتر کند. همکاریهای فنیای که دولتهای عربی و اسرائیل اخیرا در حوزههایی نظیر انرژی و تغییرات اقلیمی داشته اند احتمالا ادامه خواهد داشت. اما نشستهای مهم منطقهای که علنا تعاملات سیاسی دولتهای عربی با اسرائیل را تبلیغ میکند، تاثیر چندانی نخواهد داشت مگر آنکه اسرائیل به جنگ در غزه خاتمه دهد. تا آن زمان تلاشهای دولتهای عربی برای حفظ روابط اقتصادی شان با اسرائیل نیز همچنان محدود باقی خواهد ماند. یک استراتژی کوتاه مدت واقع بینانهتر اولویت دهی به حمایت از تلاشها برای میانجیگری وجلوگیری از تنش بیشتر بین ایران و اسرائیل خواهد بود.